Latanie zawsze było moim marzeniem, więc by je zrealizować, dostałem się do akademii wojskowej, by w końcu, po długich staraniach, zasiąść za sterami wojskowego samolotu. Nie było to jednak dokładnie to czego oczekiwałem, bo koniec końców latać mogłem tylko wtedy, gdy wydano odpowiedni rozkaz. Postanowiłem więc zdobyć cywilną licencję pilota.
Licencja cywilna na samolot ultralekki
Z początku miałem wrażenie iż bez trudu dostanę licencję na cywilny samolot, mając kilkuletnie doświadczenie w pilotowaniu. Jednak okazało się, iż piloci zawodowi nie mają żadnej taryfy ulgowej i muszą odbyć odpowiedni kurs by móc pilotować cywilny samolot ultralekki licencja cena nie była zbyt wygórowana, zwłaszcza w porównaniu do kosztów pozwoleń na maszyny pasażerskie i transportowe. Taki kurs trwał sześć tygodni, z możliwością przedłużenia czasu lotów treningowych. Znając podstawy, miałem oczywiście nieco łatwiej, aczkolwiek sam kurs okazał się dość wymagający, a pilotowanie mniejszej maszyny o całkowicie innej charakterystyce przysparzało z początku nieco trudności. Tutaj wielką pomocą okazały się zajęcia z nawigacji i wyznaczania kursu z użyciem mapy, gdyż samoloty cywilne nie posiadały żadnych skomplikowanych urządzeń nawigacyjnych. Po dłuższej pracy jako wojskowy pilot, przyzwyczaiłem się także do pomocy ze strony obsługi naziemnej, więc owe zajęcia były tym bardziej pomocne, i pozwalały na pokonanie przyzwyczajeń.
W trakcie kursu poznałem wiele nowych informacji, które okazały się niezwykle przydatne podczas przejścia z samolotu wojskowego na cywilny, więc i na pierwszych lotach poradziłem sobie bez problemu, choć wymagania były wysokie. Otrzymana licencja pilota cywilnego była powodem do dumy, szczególnie po zdaniu bardzo trudnego i wymagającego dużej wiedzy egzaminu końcowego.
