Spawanie metodą TIG, znane również jako spawanie łukowe wolframem gazowym (GTAW), jest procesem łączącym metale poprzez podgrzewanie ich łukiem między elektrodą wolframową, a obrabianym przedmiotem. Proces stosuje się z gazem osłonowym i można go również stosować z dodatkiem lub bez dodatku metalu wypełniającego.
Spawarki TIG różnią się od innych spawarek
Podstawowymi zmiennymi w spawaniu TIG są napięcie łuku (długość łuku), prąd spawania, prędkość przesuwu i skład gazu osłonowego. Ilość energii wytwarzanej przez łuk jest proporcjonalna do prądu i napięcia. Ilość energii przenoszonej na jednostkę długości spoiny jest odwrotnie proporcjonalna do prędkości przesuwu. Gazy osłonowe są zwykle obojętne, aby chronić elektrodę przed zanieczyszczeniem. Zastosowanie osłony helowej zapewnia większą penetrację niż argon. Łuk, ustanowiony między czubkiem elektrody a przedmiotem, wytwarza ciepło do stopienia metalu podstawowego. Po ustaleniu łuku i jeziorka spawalniczego firmowa spawarka tig magnum przesuwa się wzdłuż połączenia, a łuk stopniowo topi łączone powierzchnie. Jeśli jest stosowany, drut spawalniczy jest zwykle dodawany do krawędzi prowadzącej jeziorka spawalniczego, aby wypełnić złącze. Elektroda wolframowa może być stopiona z niewielkimi ilościami elementów aktywnych w celu zwiększenia emisyjności elektrody; zapewnia to szybszy rozruch łuku, większą stabilność łuku i dłuższą żywotność elektrody. Dlaczego warto korzystać ze spawania TIG? Może być stosowane do łączenia prawie wszystkich metali o doskonałej jakości spoin, ogólnie wolnych od wad. Bez odprysków, które występują podczas innych procesów spawania łukowego.
Może być stosowane z metalem wypełniającym lub bez, zgodnie z wymaganiami konkretnego zastosowania. Zapewnia doskonałą kontrolę penetracji spoin graniowych. Może być stosowane do wykonywania niedrogich spoin autogenicznych (topliwych) o dobrej penetracji. Zapewnia osobną kontrolę nad dopływem ciepła i dodatkami metalu wypełniacza.
